Witajcie!
Wczoraj jadąc ulicą 11 listopada
na Pradze Nowej
czyli wznoszonej
od lat sześćdziesiątych XIX stulecia
natrafiłem na relikt
fortyfikacji rosyjskich z lat 1870-1916
ostatni z budynków
Rogatek Bródnowskich
pochodzący z okóło 1900 roku
wzniesiony wg projektu
Wiktora Junosza-Piotrowskiego
około 1915 roku
istniał tu skład
materiału brukowego
obecnie stoi pusty
po wykwaterowaniu skupu złomu
czeka na zagospodarowanie
Położone niedaleko wiaduktu kolejowego
przy ulicy Esplanadowej
jej nazwa
od pola ostrzału pobliskiego
fortu Śliwickiego
(Jasińskiego)
które przecinała na pół
powstałej w 1875 roku
i włączonej do miasta w 1899 roku
u zbiegu z ulicą Szwedzką
Ulica otrzymała dzisiejsza nazwę
11 listopada
w 1921 roku
zamienioną podczas okupacji niemieckiej
podczas II wojny swiatowej
ponownie na Esplanadową
Rogatki
wyznaczały niegdyś koniec
Pragi i zarazem Warszawy
do lat okupacji pruskiej
kiedy w 1916 roku
przyłączono do Warszawy
Targówek i Bródno
Kiedy założono cmentarz bródnowski
podobno największy w Europie
od lat 1884-1887
a zwłaszcza cholerycznego 1892 roku
Miejscowi nazwali pobliską ulicę
mianem Smutnej lub Smętnej
od wielkiej ilości konduktów pogrzebowych
głównie biedoty miejskiej
ciągnących jej brukowaną jezdnią
pod wiaduktem
w miejsce
ostatniego spoczynku
Od czasów tzw. "wyzwolenia"
w latach 1944-1945
kordegarda i pobliski budynek nr 66
jako siedziba
sowieckiego Wojskowego Trybunału Wojennego
stała się miejscem jednej
z najgorszych na Pradze katowni
o czym informuje tablica wmurowana
w ścianę frontową
i płonace znicze świadczące
o wciąż żywej w społeczeństwie
pamięci o żołnierzach wyklętych
i innych ofiarach
mordowanych i torturowanych
w jej kazamatach
Podnóże
pobliskiego nasypu kolejowego
stało się kolejną warszawską "łączką"
jako miejsce tajnych pochówków
ofiar rodząccego się
w bólu niewinnych ofiar
systemu komunistycznego
1
2
3
Budynek nr 66 był podręcznym aresztem
dla siedziby Wojskowego Trybunału Wojennego pod nr 68
4
5
6
Wiadukt z 1908 roku
Teren niewielkiego cmentarzyka cholerycznego
w pobliżu nasypu kolejowego
był miejscem pochówku ofiar
kordegardy
7
8
9
10
11
Dziedziniec stał sie miejscem pochówku dla umęczonych
mordowanych w nieistniejącym już baraku
na tyłach posesji
12
13
***
Pozdrawiam
Wasz
Slavko
SniP
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz